اثر الگوهای پوشش گیاهی بر میزان فرسایش بادی با استفاده از تونل باد (مطالعه موردی: دشت شهرکرد)

یکی از مهمترین نتایج بیابانزایی، فرسایش بادی و ایجاد طوفان های ریزگردی است که اثرات بسیار مخربی بر روی زندگیانسانها دارد. وجود پوشش گیاهی، میتواند عامل مهمی در کاهش فرسایش بادی و ایجاد ریزگرد باشد. از آنجا که فرسایشبادی و تولید ریزگرد یکی از مشکلات دشت شهرکرد می باشد، از این رو برای کنترل فرسایش بادی و تولید ریزگرد در اینمنطقه ایجاد زبری بر روی سطح خاک با استفاده از سه الگوی پوشش گیاهی (ردیفی، تصادفی و زیگزاک) با استفاده از تونلباد مورد بررسی قرار گرفت. گیاه CAREX STENOPHYLLA گیاه غالب در دشت شهرکرد است که گیاهی علفی و مقاوم بهخشکی است. به منظور شبیه سازی از چمن مصنوعی برای سه الگوی پوشش گیاهی (زیگزاگ، تصادفی و ردیفی) استفاده شدو همراه با خاک دشت شهرکرد مورد آزمایش قرا گرفت. الگوهای مورد بررسی پوشش گیاهی با استفاده از چمن مصنوعی(ارتفاع 5 / 1 سانتیمتری و فاصله 5 سانتیمتری) ایجاد گردید. خاک شاهد با سه الگوی پوشش گیاهی با استفاده از روشتجزیه واریانس (ANOVA ONE WAY) مورد مقایسه قرار گرفتند، که نشان داد بین الگوهای پوشش گیاهی اختلاف معنیداری وجود دارد. با توجه به نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر، پیشنهاد میشود که برای ایجاد زبری در سطح خاک درکانون های ریزگرد به ترتیب از الگوهای پوشش گیاهی زیگزاگ، تصادفی و ردیفی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

فرسایش بادی ، پوشش گیاهی ، دشت شهرکرد