مقایسه اثر کودهای زیستی و شیمیایی نیتروژنه بر شاخص های کمی و کیفی فلفل دلمه ای

فلفل دلمهای با نام علمی (Capsicum annuum L.) متعلق به خانواده ی سولاناسه، گیاهی علفی و حساس به سرما میباشد. کودهای زیستی یکی از منابع مهم تامین عناصر غذایی در کشاورزی پایدار محسوب میشوند. در این تحقیق اثر کودهای زیستی و شیمیایی نیتروژنه بر شاخصهای کمی و کیفی فلفل دلمهای در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل با 4 تکرار به صورت کشت گلدانی در مجموعه گلخانه های تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد در سال 97-96مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل، کود شیمیایی اوره در سه سطح، بر اساس آزمون خاک و نیاز کودی فلفل دلمهای 0)، 2/5 و 5 گرم به ازای هر بوته) به ترتیب U1، U2 و U3 و کود زیستی نیتروکسین در سه سطح 0)، 50 و 100 میلیلیتر) به ترتیب N1، N2 و N3 بر اساس توصیه شرکت تولید کننده بود. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که با افزایش میزان نیتروژن مصرفی از صفر تا 100 درصد بر اساس میزان توصیه شده صفات رویشی و ویژگیهای کیفی میوه فلفل دلمهای نسبت به شرایط عدم استفاده از کود به طور معنیداری افزایش یافت. همچنین در مقایسه با تیمار شاهد استفاده از کود نیتروکسین باعث افزایش وزن تر و خشک بوته، ارتفاع بوته و میزان مواد جامد محلول شد اما کاروتنویید میوه تحت تاثیر کاربرد نیتروکسین به تنهایی قرار نگرفت. در بررسی میانگین اثر متقابل کود نیتروکسین و اوره نیز تیمار کودی U3 N3 بیشترین وزن تر و خشک بوته، ارتفاع بوته و میزان کاروتنویید میوه را تولید کرد. نتایج این تحقیق حاکی از این است که کابرد کودهای زیستی و شیمیایی به تنهایی و به صورت تلفیق با یکدیگر در بهبود صفات کمی و کیفی فلفل دلمهای و همچنین پایداری تولید و حفظ محیط زیست تاثیر مثبتی داشته است.

کلیدواژه ها:

اوره ، فلفل دلمه ای ، کود زیستی ، نیتروکسین