استفاده از پلاسما غنى از پلاکت PRP در ترمیم نقایص استخوانى

پلاکت درمانى روش نوینى است که بر اساس استفاده از فاکتور هاى رشد پلاکت هاى خون، فیبرو بلاست ها و سایر سلول هاى بنیادى تحریک و باعث کلاژن سازى مى شود. در سال هاى اخیر استفاده از موارد بیولوژیک جهت ترمیم بیشتر استخوان ها به کار مى رود که در میان این روش ها استفاده از PRP یکى از بهترین راه هاى درمانى بوده است . اهداف : هدف از انجام این مطالعه بررسى میزان ترمیم نقایص استخوان هاى بلند براى جراح هاى ارتو پلاست . همچنین ارزیابى نسبت حمایت PRP در درمان نقایص استخوانى در موجود زنده مى باشد و به بررسى شواهد درمان در موارد بالینى توسط PRP شکستگى ها در آنهایى که دیر جوش خوردند و یا جوش نخورده اند . روش انجام کار : پیشینه تحقیق مربوط به مطالعات انجام شده بصورت بالینى و پاراکلینیکى بصورت چاپ شده در 20 سال گذشته مى باشد . بررسى ها در حوزه ى تحریک ترمیم نقایص ایجاد شده در استخوان هاى بلند توسط PRP با تکیه بر اینکه شکستگى ها بصورت دیر جوش خورده یا جوش نخورده باشند صورت گرفت. نتایج : 64 مقاله در پایگاه داده pubmed قابل بررسى بوده است . 45 مقاله پاراکلینیکال و بصورت بررسى در موجود زنده و 19 مقاله بصورت بررسى کلینیکال بوده است در 45 مقاله پارانیکال شواهد نشان مى دهد که 1/91 ٪ موارد ، موفقیت و موافقت با استفاده از PRP بوده است . در سایر موارد در صد موفقیت پایین ترى گزارش شده است . این در حالى است که در مطالعات بالینى ، موفقیت استفاده از PRP در شرایط جوش نخورده و دیر جوش خورده به اثبات رسیده است . بحث :بطور کلى مطالعات موجود نشان مى دهد که بر خلاف نتایج مثبت پاراکلینیکال ، استفاده از درمان PRP به علت کیفیت پایین و عدم یکنواختى در موارد بالینى در شرایط بالینى فاقد کار آمدى لازم و مورد انتظار مى باشد .