مطالعه هیستوپاتولوژى تاثیر نانوذرات اکسید روى بر بافت کلیه موش نر نژاد ویستار

سمیت عنصر روى (Zn) ثابت شده است. امروزه کاربرد نانوذرات در مواد و صنایع مختلف افزایش یافته است. نانو ذرات اکسید روى براى اهداف صنعتى و خانگى استفاده مى شود؛ این احتمال وجود دارد که افزایش تولید صنعتى منجر به تماس (پوستى، استنشاقى و مصرفى) و مواجهه انسانى شود. هدف از این مطالعه بررسى تاثیر نانوذرات اکسید روى بر روى بافت کلیه موش صحرایى مى باشد. روش کار: در این مطالعه تجربى 30 موش صحرایى نر با وزن 20±220 گرم به طور تصادفى در 3 گروه ده تایى تقسیم شدند. دو گروه به عنوان گروه هاى کنترل و شم درمان شده با سالین در نظر گرفته شدند و یک گروه براى مدت معینى (دو بار در هفته به مدت چهار هفته) به صورت تزریق داخل صفاقى 75 میلى گرم/کیلوگرم به ازاى وزن بدن نانو ذرات اکسید روى را دریافت کردند. همه گروه ها در محیطى کنترل شده با درجه حرارت 2±23، رطوبت نسبى 5±5، 12 ساعت نور و 12 ساعت تاریکى و دسترسى آزاد به آب و غذا قرار داده شدند. بررسى هاى هیستوپاتولوژى بعد از مراحل آماده سازى بافت و تهیه لام بافتى صورتگرفت. بحث و نتیجه گیرى: در بررسی هیستوپاتولوژیک متعاقب استفاده از نانوذرات اکسید روى ضایعاتی همچون پرخونى، اینفیلتریشن سلول هاى آماسى و کست هیالین مشاهده شد. این مطالعه نشان داد که نانوذرات اکسید روى منجر به ایجاد اثرات مخربى در بافت کلیه مى شود.

کلیدواژه ها:

کلیه ، اکسید روى ، نانو ذره ، موش صحرایى