بررسی تحلیلی جلوه های تصویری اندوه در غزلیات سیمین بهبهانی

غم و اندوه به عنوان یکی از وجوه تمایز انسان از سایر موجودات است که هر انسانی در طول زندگی با آن روبروست. مفهوم ومصداق غم و اندوه ازجمله مسایلی است که میتواند از ساحتهای اجتماعی، فرهنگی، روانشناختی و اخلاقی انسان نشاتگرفته باشد. این مسیله همواره به عنوان یکی از مضامین مورد توجه شاعران کلاسیک و معاصر بوده است که یا تاثیرگرفته ازاجتماع و نگاهی انتقادی به ساختار جامعه بوده یا رویکردی فردی و شخصی داشته است. سیمین بهبهانی ازجمله شاعرانیاست که در عصر معاصر اشعار نابی با مضامین مختلف اجتماعی، فرهنگی و... سروده است و غم و اندوه نیز به عنوان یکی ازوجوه برجسته ی اشعار اوست که هم جنبه ی فردی داشته است و هم اجتماعی. هدف ازانجام این پژوهش بررسی تحلیلی وتوصیفی جلوه های اندوه و عوامل ایجاد یا تشدید آنها با تکیه بر غزلیات سیمین بهبهانی است که به گونه ای متفاوت، درد ورنج مردم جامعه و همچنین اندوه شخصی را در شعرش منعکس کرده است، تا هم فواید ادبی داشته باشد و هم ارزش هایاجتماعی، فرهنگی و روانشناختی اشعارش مطرح شود. بررسی های انجام شده بیانگر این است که سیمین بهبهانی توانسته بهخوبی مضامین غم و اندوه را با استفاده از تصاویر بلاغی، به شیوه ای تاثیرگذار بیان کند؛ همچنین از بین جلوه های بلاغی،تصاویر تشبیه (عاشقانه ها غم و رنج مردم)، استعاره مصرحه مکنیه و (عاشقانه ها اندوه ناشی از ظلم و ستم در جامعه) وتشخیص (عاشقانه ها ستم ناشی از جنگ و جنگ افروزی) پربسامدترین های مضامین اندوه در غزلیات سیمین بهبهانیهستند. دست آورد قابل توجه دیگر، اینکه عشق، در مضمون اندوه فردی و اندوه ناشی از ظلم و ستم و اعتراض به آن، درمضمون اجتماعی اشعار سیمین جایگاه ویژه ای دارد و اغلب، بیشترین بسامد در تصاویر گوناگون را به خود اختصاص داده است.

کلیدواژه ها:

تصویر ، اندوه ، سیمین بهبهانی