بررسی پارامترهای طرح اختلاط بر حساسیت رطوبتی مخلوط های آسفالتی اصلاح شده با نانو مواد

یکی از خرابیهای موثر در عملکرد و دوام مخلوط های آسفالتی خرابی ناشی از تاثیر رطوبت است. این خرابی باعث از بین رفتن چسبندگی و پیوستگی در مخلوطهای آسفالتی میگردد. پارامترهای مختلفی بر روی رخداد و شدت خرابی رطوبتی در مخلوط های آسفالتی تاثیرگذار هستند که از میان آنها پارامترهای مرتبط با طرح اختلاط شامل نفوذپذیری، ضخامت ظاهری غشای قیر و مساحت سطح ویژه به عنوان موثرترین پارامترها شناخته شده اند. بر این اساس، در این پژوهش به بررسی تاثیر نانو مواد بر روی پارامترهای طرح اختلاط در رخداد خرابی رطوبتی در مخلوط های آسفالتی پرداخته شده است. در این بررسی از سه نوع سنگدانه با خصوصیات کانی شناسی مختلف، سنگ آهک، گرانیت و کوارتزیت، در حالت کنترل و اصلاحشده با نانو کربنات کلسیم و دو نوع قیر، AC60-70 و AC85-100، در حالت کنترل و اصلاحشده با نانو اکسید روی استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که استفاده از اصلاحکننده های نانو باعث کاهش نفوذپذیری مخلوطهای آسفالتی میگردند. همچنین، استفاده از این نانو مواد به مقدار کمی بر روی ضخامت ظاهری غشای قیری موثر هستند. استفاده از پوشش نانو کربنات کلسیم بر روی سطح سنگدانه ها در مخلوط های آسفالتی بیشترین تاثیر را در کاهش مساحت سطح ویژه سنگدانه دارد. نتایج آنالیز آماری مورد استفاده در این پژوهش نشان میدهد که مساحت سطح ویژه و ضخامت ظاهری غشای قیر بر روی سطح سنگدانه ها، تاثیر مستقیم و همچنین نفوذپذیری تاثیر معکوس بر روی مقاومت مخلوطهای آسفالتی در برابر خرابی رطوبتی دارند.

کلیدواژه ها:

مخلوط آسفالتی ، خرابی رطوبتی ، مواد افزودنی ضد عریان شدگی ، پارامترهای طرح اختلاط