تحلیل اثرات انواع پوزولان ها بر بتن سدها

پوزولان ها به دلیل کاهش سیمان مصرفی در بتن علاوه بر کاهش هزینه ها به کاهش آلودگی های ناشی از صنعت سیمان کمک می کنند. امروزه اثرات مطلوب پوزولان ها بر روی دوام و مقاومت بتن و کاهش دمای هیدراتاسیون در بتن ریزی های حجیم، پوزولان ها را به عنوان یکی از اجزای اصلی تشکیل دهنده بتن تبدیل کرده است. در این مقاله تاثیر پوزولان طبیعی ، میکروسیلیس و خاکستر بادی بر روی مقاومت فشاری و حرارت زایی بتن و همچنین مقاومت در برابر مواد سولفاتی از نقطه نظر سد سازی بررسی شده است. بدین ترتیب که داده های بدست آمده از چند آزمایش با هم مقایسه شده و با خطی سازی روند کسب مقاومت نمونه های حاوی درصد های مختلف مواد پوزولانی، با دو نسبت آب به سیمان متفاوت، قبل از سن 7 روز و بعد از آن سرعت کسب مقاومت هر کدام از نمونه ها تحلیل شده است. در نهایت سه نوع پوزولان از نظر قیمت، مقاومت فشاری نهایی، روند کسب مقاومت، حرارت زایی و مقاومت فشاری در محیط های سولفاتی مقایسه شده و مشاهده می شود نمونه های حاوی 15 تا 25% خاکستر بادی در مقایسه با سایر نمونه ها، کمترین قیمت، کمترین حرارت زایی و بیشترین مقاومت فشاری را در دراز مدت به ارمغان می آورد. و به دلیل تاخیر در گیرش، رشد مقاومت در سنین اولیه ی کمتری داشته و به مدت بیشتری کارایی خود را حفظ می کند. در مقابل میکروسیلیس با درصد جایگزینی 5% بیشترین نرخ رشد در سنین اولیه داشته و به دلیل کاهش نفوذ پذیری، مقاومتی حدود 2 تا 2 / 5 برابر نمونه های حاوی خاکستر بادی و نمونه های بدون پوزولان در محیط های سولفاتی از خود نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

پوزولان طبیعی ، میکروسیلیس ، خاکستر بادی ، مقاومت فشاری ، بتن سدسازی