مقایسه تاثیر تمرینات باراسل و پیلاتس بر درد و کیفیت زندگی زنان مبتلا به کمر درد مزمن

زمینه و هدف: کمر درد مزمن یکی از مشکلات جوامع امروزی است که درمان آن پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و روانی جامعه را کاهش می دهد. با توجه به نقش فعالیت های بدنی و انجام تمرینات ورزشی که کم هزینه تر و سریع تر است بنابراین هدف از تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تمرینات باراسل و پیلاتس بر درد و کیفیت زندگی زنان مبتلا به کمر درد مزمن بود. روش بررسی: تحقیق حاضر از نوع تحقیقات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با سه گروه، تجربی و کنترل اجرا شد. در این مطالعه تعداد 30 نفر بیمار زن مبتلا به کمر درد مزمن انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه 10 نفره ( میانگین سنی 5 ± 35 سال، قد 5 ± 160 و وزن 5 ± 70 کیلوگرم ) قرار گرفتند. متغیرهای درد و کیفیت زندگی بیماران قبل و بعد از دوره به ترتیب توسط مقیاس بصری درد و پرسش نامه کیفیت زندگی SF36 ارزیابی شد. آزمودنی های گروه های تمرین به مدت ( 8 هفته و هر هفته سه جلسه 60 دقیقه ای ) تمرینات را در دو گروه باراسل و پیلاتس انجام دادند داده های آماری با استفاده از روش آمار استنباطی تحلیل واریانس برای تکراری تحلیل شد ( 05 / 0 ≥ P ) نتایج: یافته ها نشان داد که هر دو روش بکار گرفته شده باعث کاهش درد و ارتقاء کیفیت زندگی بیماران در مقایسه با گروه کنترل شده است ( 05 / 0 ≥ P ). همچنین یافته ها تفاوت معناداری را بین دو روش تمرینی در متغیرهای سه گانه تحقیق نشان نداد ( 05 / 0 ≥ P ). نتیجه گیری: از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که انجام تمرینات باراسل همچون تمرینات پیلاتس می توانند درد بیماران را کاهش داده و سبب بهبود کیفیت زندگی بیماران شوند. بنابراین باراسل را می توان با انجام مطالعات بیشتر به عنوان یک روش احتمالی توانبخشی کمر درد در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

باراسل ، پیلاتس ، کمر درد مزمن