پژوهشی در صنعت فرش ایران در دوره صفویه

یکی از هنرهای بارور در دوره صفویه فرش بافی بود که به اوج اعتلای خود در این دوره رسید. از سده یازده هجری به بعد وجود صنعت قالی بافی در ایران به طور حتم پایه گذاری شده است و در عصر صفوی مهم ترین محصول صنعتی ایران قالی و قالیچه دست بافت است که در اثر گسترش تجارت،به کشور های دیگه هم صادر می شد. این محصول اقسامی چون ترنجی،شکاری،ابریشمی،گلدانی،باغی و شاه عباسی دارد.در این پژوهش به ویژگی های فرش دوره صفویه و جایگاه این هنر در دوره شاه اسماعیل و شاه تهماسب اشاره شده است و هم چنین نقشی که شاه عباسی اول در باروری هنر قالی بافی دوره صفویه داشت نیز مورد بررسی قرار گرفته است.هدف از این پژوهش تحلیل موقعیت هنر فرش بافی در دوره صفویه به عنوان یکی از هنر های درباری است که شاهان این سلسله در پرورش آن نقش داشتند.