بررسی اثر نانوذرات سیلیکای اصلاح شده بر خواص جداسازی گاز غشای پلی یورتان دارای ساختار حجیم

در این پژوهش به تهیه و بررسی غشاهای زمینه مرکب بر پایه پلی یورتان با ساختار حجیم حاوی نانوذرات سیلیکای اصلاح شده پرداخته شده است. جهت تهیه پلی یورتان، از پلی تترامتیلن گلایکول 2000(PTMG2000) به عنوان پلی ال، ایزوفورون دی ایزوسیانات (IPDI) و یک زنجیرگسترنده دی آمینی با ساختار حجیم استفاده شد. پلی یورتان مورد استفاده به روش پلی مریزاسیون دو مرحله ای سنتز گردید. نانوذرات سیلیکا قبل از استفاده به صورت نانوذرات دارای شاخه های آمینی اصلاح سطح شد و سپس غشاهای زمینه مرکب با درصدهای وزنی 2/5، 5، 7/5 و 10 تهیه گردید. توزیع و پراکنش نانوذرات در زمینه پلیمری توسط میکروسکوپ الکترونی پویشی مورد بررسی قرار گرفت. در غشاهای حاوی بیشتر از 5% وزنی نانوذرات، خوشه ای شدن ذرات به دلیل برهم کنش زیاد آنها با یکدیگر مشاهده شد. آزمون تراوایی گازهای نیتروژن، اکسیژن، متان و دی اکسیدکربن به روش حجم ثابت انجام شد. عملکرد بهینه در جداسازی گاز برای غشای حاوی5% وزنی به دست آمد.

کلیدواژه ها:

پلی یورتان ، نانوذرات سیلیکا ، غشای زمینه مرکب ، جداسازی گاز