بررسی رابطه بین خودشیفتگی مدیران و کیفیت گزارشگری مالی

خودشیفتگی یک ساختار شخصیتی است که میتواند قضاوت مدیران از احتمال نتایج گوناگون را تحت تاثیر قرار دهد؛ زیرا طبق مطالعات اخیر مشاهدهشده است که خودشیفتگی در بین مدیران نقشی حیاتی درکیفیت گزارشگری مالی دارد. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین خود شیفتگی مدیران و کیفیت گزارش گری مالی است. در این راستا از اطلاعات به دست آمده از 55 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سال های 1385 تا 1395 استفاده شد.برای محاسبه خودشیفتگی مدیران از دو معیار هورمون تستسترون و شاخص پاداش نقدی و برای اندازه گیری کیفیت گزارشگری مالی از سه معیار اقلام تعهدی اختیاری،کیفیت اقلام تعهدی و هزینه های اقلام تعهدی غیرعادی استفاده شد.جهت آزمون فرضیه های پژوهش از رگرسیون چندمتغیره و نرم افزار ایویوز، اس پی اس اس و ایمیج جی بهره گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین دو معیار هورمون تستسترون و شاخص پاداش نقدی با اقلام تعهدی اختیاری رابطه مثبت معناداری وجود دارد. بین دو معیار هورمون تستسترون و شاخص پاداش نقدی با کیفیت اقلام تعهدی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. بین دو معیار هورمون تستسترون و شاخص پاداش نقدی با هزینه های اقلام تعهدی غیرعادی رابطه منفی معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

خودشیفتگی مدیران ، اقلام تعهدی اختیاری ، کیفیت اقلام تعهدی ، هزینه های اقلام تعهدی غیرعادی