عوارض کودک آزاری و ضمانت اجرای آن

در غالب جرایم دو کنشگر بزهکار و بزه دیده ضروری است، و با توجه به نظریه ی حسابگری بنتام اطفال و زنان به دلیل وضع فیزیولوژیک شان آماج مناسبی برای بزهکارانند و به دلیل فقدان قدرت جسمی کافی در مقابله ارتکاب جرم علیه خود مقاومت کمتری نشان میدهند. کودک آزاری که مصداق بارز نقض حقوق کودکان است جزء بزهکاریهای سیاه تلقی میشود زیرا به دلیل ضعف جسمی و شخصیتی زیان دیده نسبت به تضییع حقوق و آزار دیدگی وی نوعا اعلام جرم نمی شود.کودک آزاری نه تنها جسم کودک را بلکه روح آنرا نیز در بر میگیرد، تنبیه بدنی، تجاوز جنسی، جسم او را و محروم کردن از غذا، حبس در حمام و ... روح آنرا مورد آزار قرار میدهد، حتی نادیده انگاشتن و توجه نکردن به کودکان نیز میتواند به نوعی در ره این اختلال قرار گیرد. ارتکاب این رفتار های نامتعارف نسبت به کودکان نه تنها موجب آثار سوء روحی و جسمانی میشود بلکه آنها را به سوی بزهکاری سوق میدهد. کودک آزاری یکی از آسیب های اجتماعی است که به علت ویژگیهای تاثیر گذار آن نیاز به بررسی و برنامه ریزی مناسب به منظور پیشگیری و کمک به رفع یا کاهش آن به شدت احساس میشود.جهت کنترل و مهار کودک آزاری علاوه بر مداخله ی حقوقی، مداخلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیز ضروری است کودک آزاری به عنوان یک پدیده اجتماعی _فرهنگی نشان دهنده بحران در یک جامعه است. با در نظر گرفتن رشد شاخصهای فقر، اعتیاد، بی کاری، طلاق، ازدواج موقت، کودکان خیابانی و سایر شاخص های مهم تاثیر گدار، کودک آزاری در ایران نیز روند رو به رشدی را طی میکند.در این تحقیق سعی بر آن است که عوارض و پیامد های کودک آزاری و نیز حمایتهای کیفری قانونگذار را مورد بررسی قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

کودک آزاری ، بزهکاری ، جرم ، پیشگیری