بررسی اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی بر نشانه های بالینی، کنترل خشم و تنظیم هیجانی کودکان قلدر

روش پژوهش نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل نابرابر) میباشد که با هدف بررسی اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی بر نشانه های بالینی، کنترل خشم و تنظیم هیجانی کودکان قلدر انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش متشکل از کلیه دانش آموزان قلدر در مدارس متوسطه شهر مشهد بود. نمونه آماری این پژوهش شامل 24 نفر از این دانش آموزان قلدر بود که به صورت هدفمند (بر اساس نمره بالا در پرسشنامه قلدری) انتخاب شدند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. مداخله به شیوه گروهی، طی ده جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد، اما گروه کنترل هیچ گونه آموزش روانشناختی خاصی را دریافت نکردند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه تنظیم شناختی هیجانی گارنفسکی و همکاران (2001)، سیاه هبروز خشم حالت-- صفت اسپیلبرگر (1983) و پرسشنامه قلدری ایلینویز اسپلیج و هالت ( 2001) بود. در این پژوهش داده ها بر اساس آزمون تحلیل کواریانس و با کمک نرم افزار SPSS تحلیل شد. یافته ها حاکی از آن بود که رفتاردرمانی دیالکتیک بر نشانه های بالینی، کنترل خشم و تنظیم هیجانی تاثیر معناداری دارد .(P<0/01) بر اساس این یافته ها می توان نتیجه گیری نمود که درمان دیالکتیک برای بهبود این متغیرها مناسب و مفید میباشد.

کلیدواژه ها:

رفتار درمانی دیالکتیک ، نشانه های بالینی ، قلدری ، کنترل خشم ، تنظیم هیجان