اثر انگیزش شغلی بر عملکرد شغلی، رضایت شغلی، تعهد سازمانی و تمایل به ترک شغل: نقش میانجیگر دلبستگی شغلی

انگیزش شغلی تعیین کننده ی عمده ی عملکرد در محیط کار می باشد؛ کارکنان در صورتی میتوانندعملکردی بالا داشته باشند که دارای توانایی لازم و انگیزش کافی باشند. از اینرو، پژوهش حاضر باهدف بررسی اثر انگیزش شغلی بر عملکرد شغلی، رضایت شغلی، تعهد سازمانی و تمایل به ترک شغلبا نقش میانجیگر دلبستگی شغلی در شرکت صنعت نفت مارون انجام گرفت. نمونه پژوهش شامل225 نفر از کارکنان این شرکت بود که به روش تصادفی طبقه ای انتخاب گردیدند. ابزار این پژوهششامل پرسشنامه های انگیزش شغلی (رابینسون، 2004)، دلبستگی شغلی (کانونگو ، 1982)، عملکردشغلی (کوواس، 2002)، رضایت شغلی (جاج و همکاران، 2000)، تعهد سازمانی (ماودی و همکاران،1979) و تمایل به ترک شغل (کامن و همکاران، 1979) بود. داده ها از طریق الگویابی معادلاتساختاری (SEM) و تحلیل واسطه ای تحلیل شدند. یافته های پژوهش بیانگر برازش نسبتا مناسبالگوی پیشنهادی بوده است که برازش مطلوبتر از طریق حذف 1 مسیر غیرمعنی دار حاصل شد.همچنین، یافته ها حاکی از معنادار بودن اثرات مستقیم میان متغیرهای پژوهش (به جز مسیرانگیزش شغلی به تمایل به ترک شغل) و نیز اثرات غیرمستقیم از طریق نقش متغیر میانجیگردلبستگی شغلی بود.

کلیدواژه ها:

انگیزش شغلی ، عملکرد شغلی ، رضایت شغلی ، تعهد سازمانی ، تمایل به ترک شغل ، دلبستگی شغلی