بررسی و مقایسه اثر مواد افزودنی دزوسیل و میکروسیلیس بر تراورس های بتنی از دیدگاه مدیریت ساخت

تراورس بتنی به علت مقاومت بیشتر و مزایای دیگر در برابر سایر تراورس ها بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد. یکی از عیوب مشاهده شده در این نوع تراورسها، ایجاد ترک طولی قبل و در هنگام بهره برداری است که معمولا در رویه تراورس از محل رول پلاک ها شروع و به سمت ناحیه وسط و کناره تراورس امتداد می یابد. این ترکها می تواند به علت فشار اضافی درون رولپلاکهای تراورس، ناشی از یخ زدگی آب درون رولپلاک، وجود ذرات ریز سنگدانه در هنگام بستن پیچ رولپلاک باشد. که سبب افزایش هزینه و کاهش ایمنی میگردد.با توجه به نیازهای جدید و رشد تکنولوژی در چند دهه اخیر، نیاز به بهبود کیفیت سازه های بتنی بیش از پیش احساس میگردد. یکی از پرکاربردترین روش ها در این راستا، استفاده از مواد افزودنی جهت ارتقا قابلیت های مختلف بتن میباشد. دزوسیل و میکروسیلیس از پرکاربردترین مواد افزودنی میباشند. بدین منظور در این پژوهش تعداد 36 نمونه مکعبی 15 سانتیمتر در آزمایشگاه در سه حالت شاهد،7 درصد ژلمیکروسیلیس و با 3 درصد دزوسیل ساخته شد و مقاومت فشاری و نفوذپذیری نمونه ها در سه حالت مورد بررسی قرار گرفت.پس از بررسی کلیه پارامترها و نتایج آزمایشات مشخص گردید که در یک بازه زمانی یکسان (اقتصادی و محیطی)، خصوصیات نمونه حاوی میکروسیلیس نتایج بهتری را نسبت به نمونه دزوسیل ارایه میدهد.

کلیدواژه ها:

تراورس ، خطوط ریلی ، میکروسیلیس ، دزوسیل