بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر استفاده از روش های فعال در آموزش دوره ابتدایی

آموزش از اساسی ترین نیازهای بشر است . بدون آموزش، هیچ جامعه ای نمی تواند به بقای خود ادامه دهد، در برنامه های درسی جدید و روش های آموزش آن، تاکید اساسی بر روش هایی است که در آن دانش آموز نقش فعالی دارد. در این روش ها، نقش اصلی در فرآیند یادگیری بر عهده دانش آموز است. بنابراین، سایر عوامل مانند محتوای آموزشی، تجهیزات و ابزارهای آموزشی و اقدامات معلم همگی در ارتباط با دانش آموز معنی و مفهوم پیدا می کنند . معلم در این روش ها نقش جهت دهنده و سازماندهنده را ایفا می کند و می کوشد تا فعالیت های دانش آموزان را متناسب باهدف های درس در مسیر صحیح هدایت کند. با توجه به اهمیت روش و چگونگی تدریس، طی تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده، نتایج حاصله نشان دهنده تاثیر تدریس فعال در میزان یادگیری، علاقه و حضور فعال دانش آموزان در جریان آموزش است . با تمام این تفاسیر و با تمامی تلاش ها یی که آموزش و پرورش برای بهبود وضعیت آموزشی درس ها انجام داده است، باز وضعیت آموزش و نمرات دانش آموزان در برخی دروس مهم مطلوب نبوده است و از طرف دیگر هدف های پرورشی آموزش دروس که داشتن تفکر خلاق و منطقی است، برآورده نمی شود؛ بنابراین پژوهش حاضر باهدف بهره گیری از شیوه ه ی مروری و کتابخانه ای انجام شده و به دنبال برسی میزان اثربخشی روش های تدریس فعال در عملکرد تحصیلی دانش آموزان ایرانی انجام شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش ، یادگیری ، روش تدریس ، روش های فعال تدریس