بررسی ارتباط دین داری باارتکاب به جرم در میان جوانان ورزشکار

هدف از این پژوهش بررسی ارتباط دینداری با ارتکاب به جرم در بین جوانان ورزشکار شهر مهاباد است پژوهش به روش توصیفی پیمایشی و به طور میدانی انجام شده است جامعه آماری این پژوهش ورزشکاران 18تا40ساله شهر مهاباد بودند که از میان آن ها 370 نفر به روش نمونه گیری در دسترس برای نمونه انتخاب شدند برای سنجش دینداری از پرسشنامه گلارک و استارک 1965 که 26 سوال دارد استفاده شد برای سنجش ارتکاب به جرم نیز پرسشنامه ای با نه سوال تنظیم شد هشت تن از استادان رشته های مدیریت ورزشی و حقوق روایی پرسشنامه هارا تایید کردند برای سنجش پایایی پرسشنامه ها از آلفای کرونباخ استفاده شد که برای پرسشنامه های دینداری و ارتکاب جرایم به ترتیب 0/86و0/84 به دست آمد برای تحلیل داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد نتایج نشان داد میان دین داری و ابعاد آن بعد اعتقادی عاطفی پیامدی و مناسکی با ارتکاب جرم رابطه ای معنادار و معکوس وجود دارد P=0/01 با تقویت دینداری در جوانان ورزشکار می توان میزان ارتکاب به جرم را در آنان کاهش داد با توجه به نتایج می توان گفت که با تقویت دینداری امروزه توجه به اصول اخلاقی معنویت دینداری در بین جوانان ورزشکار بسیار با اهمیت میباشد و از آنجایی که فضای ورزش کم و بیش توام با خشونت و جرایم می باشد بنابراین هدف از این پژوهش بررسی ارتباط دینداری با ارتکاب جرم در میان ورزشکار است

کلیدواژه ها:

اعتقادات ، دینداری ، پیشگیری ، جرایم ، ورزشکاران