بررسی موانع خصوصی سازی باشگاه های لیگ حرفه ای فوتبال ایران

پژوهش حاضر که به شناسایی و رتبه بندی موانع خصوصی سازی باشگاه های حرفهای فوتبال کشور در سال 1390-1391 پرداخته است، به لحاظ هدف، کاربردی میباشد و در دو مرحله اجرا شده است؛ مرحله اول بهصورت کیفی و اکتشافی و مرحله دوم به شکل توصیفی پیمایشی. مدیران عامل باشگاه های فوتبال لیگ برتر و دسته یک، روسای کمیته های مختلف فدراسیون فوتبال ومسیولین هیات های فوتبال استانها، اساتید مدیریت ورزشی و برخی از اساتید علوم اجتماعی، مدیریت و اقتصاد که با مسایل باشگاه های حرفه ای فوتبال آشنایی دارند، خبرنگاران فوتبال نویس که با مسایل خصوصی سازی آشنا میباشند و نیز برخی از صاحبنظران فوتبال و خصوصیسازی (N=173) به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردیدند (روش سرشماری). گردآوری اطلاعات به دو صورت مصاحبه و به شیوه میدانی، با استفاده از پرسشنامه انجام شد که روایی آن توسط اساتید و خبرگان تایید شده و پایایی آن، به روش آلفای کرونباخ 0/86 به دست آمد. به منظور رتبه بندی موانع کلی از روش ای. اچ. پی با استفاده از نرم افزار اکسپرت چویس 2000 و همچنین از آزمون فریدمن به منظور رتبهبندیکلی و زیر مجموعه های هر یک از موانع با استفاده از نرم افزار اس.پی. اس.اس نسخه 19 انجام گردید. نتایج رتبه بندی موانع با استفاده از تکنیک ای. اچ. پی نشان میدهد که موانع اقتصادی، سیاسی حقوقی، مدیریتی و فرهنگی اجتماعی به ترتیب مهمترین موانع برای خصوصی سازی لیگ حرفه ای فوتبال کشور میباشند.

کلیدواژه ها:

بخش خصوصی ، موانع مدیریتی ، موانع اقتصادی ، موانع فرهنگی اجتماعی ، موانع سیاسی حقوقی