بررسی مزیت نسبی صادرات کالاهای ورزشی ایران

تعیین مزیتهای رقابتی و میزان رقابت پذیری محصولات، بنگاه ها و صنایع موجود در هر کشور گامی اساسی در شناخت وضع موجود و آینده صنعتی و مقدمه ای برای برنامه ریزی های استراتژیک و بلند مدت میباشد و صنعت ورزش نیز از این قاعده مستثنی نمیباشد. لذا، تحقیق حاضر به شناخت قدرت رقابت پذیری صادرات کالاهای ورزشی ایران طی سالهای 2000- 2010 میپردازد. تحقیق حاضر کاربردی بوده و به لحاظ روش جمع آوری آمار و اطلاعات، از نوع تحقیقات اسنادی است. داده های مربوط به صادرات کالاهای ورزشی ایران در طی سالهای 2010 و 2000 با استفاده از داده های تجارت بین الملل و بر اساس طبقه بندی کالاهای اساسی، در پنج گروه: کفش، پوشاک، انواع توپ، قایقهای تفریحی- ورزشی و کالاهای متفرقه استخراج و پس از پردازش با استفاده از شاخص مزیت نسبی آشکار متقارن و شاخص مزیت نسبی آشکار به وسیله نرم افزار اکسل مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که ایران در صادرات کفش و پوشاک ورزشی دارای مزیت رقابتی میباشد ولی در گروه کالایی قایقهای- تفریحی، توپ و سایر تجهیزات ورزشی دارای قدرت رقابتی نمیباشد. لذا توجه بیشتر به بنگاه های اقتصادی در این بخش ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

رقابت پذیری ، صادرات ، کالاهای ورزشی ، صنعت ورزش