بررسی فراهنجاری در داستان سمنو پزان جلال آل احمد

فراهنجاری از موضوعات مهم سبک شناسی و نقد ادبی محسوب می شود. منظور از آن، خروج از زبان عادی و خودکار، جهت افزایش زمان ادراک حسی و مقاصد زیبایی شناختی است. پژوهش حاضر در صدد است با بهره گیری از شاخص های فراهنجاری، به بررسی سبک جلال آل احمد از دریچه فراهنجاری بنگرد. به این منظور داستان سمنو پزان را انتخاب و گونه های مختلف فراهنجاری) واژگانی، نحوی، نوشتاری، آوایی، معنایی، گویشی،سبکی و زمانی( بر اساس تقسیم بندی لیچ، بررسی شده است. حاصل این تحقیق، روشنگر این است که جلال از انواع این تقسیم بندی، غیر از فراهنجاری نوشتاری، از گونه های دیگر برای خلق اثر هنری خود بهره گرفته است

کلیدواژه ها:

سبک شناسی ، فراهنجاری ، آل احمد ، زن زیادی ، سمنو پزان