بررسی رابطه ارتباطات سازمانی با مولفه های بالندگی سازمانی (مطالعه موردی: شهرداری زاهدان)

بالندگی سازمان به عنوان کوشش برنامه ریزی شده برای پدیدآوردن نوعی از دگرگونی برای سازمان ها یک امتیاز محسوب می گردد. درارتقای این فرآیند ، احصاء پیش ایندهای سازمانی از جمله ارتباطات سازمانی به عنوان فن انتقال اطلاعات، افکار و رفتار انسانی از یک شخص به شخص دیگر، بمنظورافزایش عملکرد سازمان می تواند در خور اهمیت باشد.با این رویکرد، هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ارتباطات سازمانی با مولفه های بالندگی سازمانی در شهرداری زاهدان بوده است. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی است و از لحاظ روش نیز توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان شاغل در شهرداری زاهدان مشتمل بر 248 نفر بودند. با استناد به جدول کرجسی و مورگان، تعداد 151 نفر از کارکنان بهشیوه نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ارتباطات سازمانی برگرفته شده از مدل داونز و هازن ( 1977 ) و پرسشنامه بالندگی سازمانی برگرفته شده از الگوی اسپایدز( 2007 ) بود. روایی پرسشنامه های ارتباطات سازمانی و بالندگی سازمانی با استناد به نظر متخصصان، بررسی و به ترتیب با 89/6 و 92 درصد مورد تایید قرار گرفت. همچنین پایایی پرسشنامه ها به ترتیب با ضریب آلفای کرونباخ 97/8 و 98/3 درصدتایید گردید. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون t تک نمونه، آزمون کولموگروف اسمیرنف تک نمونهای، آزمون همبستگی پیرسون و آزمون همبستگی رتبه ای اسپیرمن استفاده شد. نتایج نشان داد که بین ارتباطات سازمانی و مولفه های آن با بالندگی سازمانی در شهرداری زاهدان، رابطه مستقیم و معنیداری وجود دارد و باحدود 71 درصد اشتراک واریانس بین این دو متغیر، همبستگی بین آنها خیلی زیاد است. در پایان نیز پیشنهاداتی ارایه گردید.

کلیدواژه ها:

ارتباطات سازمانی ، بالندگی سازمانی ، کارکنان ، شهرداری ، زاهدان