بهبود شرایط آسایش حرارتی در فضاهای باز مجتمع های مسکونی (نمونه موردی: مجتمع مسکونی آسمان تبریز)

امروزه با افزایش جمعیت و تراکم شهری و همچنین افزایش گرمای زمین توجه به تاثیر طراحی در آسایش حرارتی فضای باز اهمیت یافته است. بدین منظور انجام مطالعات آب و هوایی و شناخت ویژگی های محیطی متاثر از آن و همچنین استفاده از نتایج آن در بهینه گزینی ساخت های فضایی در طرح ها، امری ضروری می باشد. هدف از انجام این پژوهش استفاده ی بهینه از دانش اقلیمی، در ارتقا کیفیت فضاهای شهری می باشد تا بدین ترتیب با استفاده مناسب از مواهب طبیعی بتوان به یک فضای شهری پایدار و پاسخگو به نیازهای آسایشی انسان دست یافت. در این پژوهش با استفاده از روش های توصیفی-تحلیلی و تکنیک شبیه سازی و استفاده از برنامه های محاسباتی میزان دمای معادل فیزیولوژیکی نقاط منتخب سایت محاسبه و به بررسی و تحلیل متغیرهای اقلیمی در وضع موجود پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

اقلیم ، دمای معادل فیزیولوژیکی ، آسایش حرارتی ، مجتمع مسکونی