اولویت بندی حوزه های نوآوری در سازمان با رویکرد مدیریت دانش

امروزه دانش به عنوان یک منبع استراتژیک در سازمان ها مطرح است. و از طرفی نوآوری نیز نقش مهمی در پاسخگویی به تغییرات پیوسته محیط کسب و کار دارد، با توجه به ارتباط بین مدیریت دانش و نوآوری و نقش تعیین کننده آنها در حرکت یک سازمان جهت موفقیت و بقا در بازار رقابتی و همچنین پاسخگویی به تغییرات محیط کسب و کار، این پژوهش با هدف اولویت بندی حوزه های نوآوری در سازمان با رویکرد مدیریت دانش انجام شد. پژوهش حاظر به لحاظ هدف کاربردی، از نظر ماهیت پژوهش، توصیفی است، از نظر متدولوژی کاربرد داده ها جزء روش توصیفی- پیمایشی است، جهت دستیابی به مبانی نظری و استفاده از تجارب محققین دیگر، از مطالعات کتابخانه ای استفاده گردید. در نهایت داده های گردآوری شده با استفاده از روش ترکیبی AHP و VIKOR مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج اولویت بندی فرآیندهای مدیریت دانش بیانگر این بود که فرآیند ایجاد دانش دارای بالاترین اولویت به لحاظ بهبود نوآوری در سازمان است و بعد از آن به ترتیب فرآیندهای کاربرد دانش، انتشار دانش، پالایش دانش و ثبت دانش قرار دارند. همچنین با توجه به نتایج ترتیب اولویت بندی گزینه ها، نوآوری محصول به عنوان گزینه برتر حوزه های نوآوری، جهت ایجاد نوآوری است و در رتبه های بعدی به ترتیب نوآوری فرآیند، نوآوری مدیریت و نوآوری بازاریابی قرار دارند.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، دانش ، مدیریت دانش ، VIKOR ، AHP