تبیین علل شکل گیری اسکان های غیررسمی و ارایه راهکارهای بهینه جهت سامان دهی آن ها (مطالعه موردی: محله علی آباد بوته ها)

سکونتگاه های غیررسمی به عنوان پدیده ای با ابعاد کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و فضایی گسترده، ملول شهرنشینی مدرن و گفتمان پیشرفت در عصر روشنگری است که الگوی توسعه پایدار شهری را به چالش می کشد و سبب توسعه ناهمگون و نابرابری مناطق شهری نسبت به امکانات و تسهیلات موجود می شود. در ایران نیز همانند بسیاری از کشورهای جهان این پدیده رو به رشد می باشد و شهرهای کشور را با مسایل جدی روبه رو ساخته است. شهر بوکان نیز از این قاعده مستثنی نیست. از جمله سکونتگاه های غیررسمی در بوکان محله علی آباد می باشد. هدف از این پژوهش شناسایی و تبیین علل شکل گیری این محدوده اسکان غیررسمی می باشد. روش تحقیق علی - پیمایش است و داده ها از طریق مطالعات اسنادی و میدانی به دست آمده اند. به منظور پاسخ گویی به فرضیه پژوهش از روش های آماری ( تی تک نمونه ای ، رگرسیون گام به گام، تحلیل مسیر) و مدل سوات استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش مشتمل بر 4٬259 خانوار می باشد که 360 خانوار به عنوان نمونه انتخاب شدند. پایایی مقیاس اصلی پرسش نامه با محاسبه آلفای کرونباخ 0/73 به دست آمد. نتایج حاکی از آنست که عوامل اقتصادی به ویژه اشتغال و وضعیت توزیع درآمد با بتای 78% دارای بیشترین تاثیر ، عوامل اجتماعی با بتای 49% و عوامل سیاسی با بتای 28% در شکل گیری محله علی آباد نقش داشته اند. همچنین این پژوهش با استفاده از مدل سوات پس از شناسایی، ارزیابی و طبقه بندی عوامل (نقاط قوت، زد، فرصت ها و تهدیدها) و تشکیل ماتریس ارزیابی عوامل داخلی (با امتیاز 2/694) و عوامل خارجی (با امتیاز 2/427) استراتژی بازنگری را جهت سامان دهی ابعاد اقتصادی، اجتماعی و سیاسی شهر ارایه می کند.

کلیدواژه ها:

اسکان غیررسمی ، مدیریت شهری ، سازماندهی ، محله علی آباد ، مدل SWOT