بازسازی و احیای سد شیخ بهایی قهرود کاشان در اثر پرشدن مخزن سد از رسوبات

سرنوشت نهایی هر سد ذخیره ای پرشدن مخزن آن از رسوبات می باشد . سد قهرود پس از حدود 370 سال بهره برداری از آن بالاخره در سال 1335 هجری شمسی در اثر سیل بزرگی که به وقوع پیوست ، از رسوبات انباشته شد و بدین ترتیب از بهره برداری افتاد . به طور کلی جهت احیاء سدهایی که از رسوبات پر می شوند راه حل های قابل بررسی شامل تخلیه رسوبات ، افزایش دادن ارتفاع سد و بالاخره صرف نظر کردن از سد موجود و احداث سد جدیدی در محل مناسب دیگری بر روی رودخانه می باشد . در مطالعات طرح بازسازی سد این سه راه حل بررسی و مطالعه گردید . در نهایت با بررسی تمام این راه حل ها چه از نظرفنی و اجرایی و چه از نظراقتصادی و توپوگرافی منطقه پیشنهاد شد که ارتفاع دیواره سد در حدود 8 متر افزایش یابد. در این مقاله به بررسی راههای احیاء این سد پرداخته شده و با تجزیه و تحلیل موارد مختلف ، راه حل مناسبی که تشخیص و اجرا گردیده است را از تمام لحاظ فنی، اقتصادی ، جزئیات اجرایی سازه ای ، محاسبات پایداری سد و افزایش ظرفیت مخزن و برنامه ریزی آب سد مورد بررسی قرار می دهیم.

کلیدواژه ها:

سد شیخ بهایی ، ارتفاع سد ، رسوبات ، پایداری سازه سد