نقش مدیریت و توسعه انسانی درآمایش سرزمین

توسعه منابع انسانی یک امر ضروری است که با توجه بر تقویت قابلیت های انسان از طریق سرمایه گذاری برای مردم تاکید دارد، بر استفاده موثر از قابلیتهای انسانی در ایجادچارچوب مشارکتی، جامعیت نگری ،تفکرات سیستمی ،دورنکری و آینده نگری برای بهبود درآمدو اشتغال در آمایش سرزمین نقش دارد. اولویت تهیه سند آمایش نیروی انسانی از تهیه سندآمایش سرزمین بیشتر است زیرا در صورت فقدان یا عدم ساماندهی نیروی انسانی کارآمد، آمایش سرزمین راه به جایی نخواهد برد. ساماندهی نیروی انسانی به عنوان یکی از بزرگترین ثروت های کشور و بهره مندی استان از این ظرفیت نیازمند ایجاد سازوکاری کارآمد است. آمایش سرزمین تلاش هایی است که زمینه همسوسازی عوامل مدیریتی با عوامل محیططی را فراهم می کند و مجموعه ای از تدابیر و فنون و رفتارهایی است که به حکمرانی خردمندانه توسعه ای سرزمین کمک می کند . تحلیل وضعیت نیروی انسانی موجود و تهیه بانک اطلاعات نیروی انسانی دستگاههای اجرایی در راستای اهداف آمایش است . با در اختیارداشتن این اطلاعات امکان تهیه سند آمایش نیروی انسانی و برنامه ریزی برای ارتقای بهره وری در نظام اداری میسر خواهد شد. یکی از کارکردهای آمایش ، بکارگیری و مدیریت سرمایه انسانی است که امروزه بعنوان عامل مهم توسعه مورد توجه قرار دارد. بهره مندی از نیروی انسانی متخصص، مجرب و متعهد زمینه ساز تحول در نظام اداری ، منابع انسانی و آمایش کشور و اجرایی شدن اهداف سند چشم انداز توسعه خواهد بود. توجه به این مولفه ها در گزینش افراد و چیدمان آنها در سیستم اداری به معنای تحقق شایسته سالاری خواهد بود. و تسهیل در روند اجرایی شدن برنامه های آمایشی می گردد .در این مقاله سعی میشود نقش مدیریت منابع انسانی در آمایش سرزمینی مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آمایش سرزمین ، توسعه انسانی ، مدیریت ، منابع انسانی