ارایه ی مدل مسیریابی و زمان بندی جهت تخلیه ی اضطراری با در نظرگرفتن امکان تراکنش بین پناهگاه ها

در طی دو دهه ی اخیر، وقوع بلایای طبیعی سبب مرگ بسیاری از انسانها و ایجاد خسارت های قابل توجه گردیده است که با توجه به ماهیت غیر مترقبه بودن اغلب فجایع، لزوم اتخاذ تصمیمات سریع و مناسب امری ضروری است. یکی از مهمترین عملیات امدادی در فاز پاسخ به فاجعه، تخلیه ی افراد سالم از مناطق آسیب دیده به پناهگاه ها است. هدف از این مقاله ارایه ی یک مدل برنامه ریزی ریاضی جدید برای تعیین همزمان مسیر و زمان حرکت وسایل امدادی با در نظر گرفتن امکان تراکنش بین پناهگاه ها است. در عملیات تخلیه، انبارهای چندگانه برای ناوگان ناهمگن وسایل امدادی، تحویل جزیی و محدودیت های پنجره ی زمانی در نظر گرفته شده است. برای نشان دادن کارایی مدل پیشنهادی، مدل بر روی یک مثال تصادفی اجرا و تحلیل حساسیت های مختلف بر روی پارامترهای مهم انجام گردیده است. نتایج نشان میدهند که تراکنش بین تسهیلات و ظرفیت پناهگاه ها و وسایل امدادی روی مقدار کل تابع هدف تاثیر گذار است.

کلیدواژه ها:

تخلیه ی اضطراری ، فاز پاسخ ، زمان بندی ، انبارهای چندگانه ، مسیریابی وسایل امدادی