ترکیب سیالات گرمابی در کانسار مس پورفیری کهنگ (شمال شرق اصفهان)با کمک داده های کانه نگاری، سیالات درگیر و ایزوتوپ های پایدار

کانسار مس پورفیری کهنگ در شمال شرق اصفهان و بر روی کمربند آتشفشانی ارومیه- دختر واقع شده است. این کانسار در ارتباط با استوکهای گرانیتوییدی میوسن است که بهدرون سنگ های آتشفشانی و آذرآواریهای ایوسن تزریق شده است. رخداد سه پهنه دگرسانی اصلی شامل دگرسانی فیلیک (سرسیت، کوارتز، پیریت)، آرژیلیک (کایولینیت، ایلیت، ژاروسیت، تورمالین) و پروپیلیتیک (کلسیت، کلریت و اپیدوت) در این منطقه به تاثیر سیالات گرمابی در منطقه اشاره دارد. زونها و کانیهای تشخیص داده شده در منطقه شامل سه زون اکسید (هماتیت، گوتیت، ژاروسیت، مالاکیت و آزوریت)، غنی شده سوپرژن (کالکوپیریت، کالکوسیت و کوولیت) و هیپوژن (کالکوپیریت، پیریت و مگنتیت) است. بررسیهای سیالات درگیر نشان میدهد که تزریق توده مولد کانهزایی در منطقه کهنگ در چندین فاز مختلف انجام شده که هر کدام باعث ایجاد سیالات مولد کانه زایی خاص خود شد هاند. یکی از این سیالات با دمای میانگین 330˚C و شوری بیش از 26 تا 47 درصد وزنی NaCl باعث رخداد دگرسانی فیلیک در منطقه کهنگ شده است. میزان مقادیر ایزوتوپی اکسیژن برای نمونه های کوارتز بررسی شده از 8/79 تا 10/1 ‰ در تغییر است. مقادیر δ18O محاسبه شده برای سیالاتی که در تعادل با این نمونه ها بوده اند، 2/9 تا 4/2 ‰ است. دامنه تغییرات ترکیب ایزوتوپی هیدروژن در نمونه های کوارتز گرمابی کانسار کهنگ از -115/5 تا -62 ‰ است؛ در حالیکه این نسبت در نمونه اپیدوتی معادل -75/3 ‰ بوده و میزان δD محاسبه شده برای سیالاتی که باعث دگرسانی پروپیلیتیک شده اند، - 43 ‰ است. به طور کلی بررسی ایزوتوپ های پایدار در سیستم مس پورفیری کهنگ مشابه با سایر سیستم های مس پورفیری جهان، اختلاط آبهای جوی و ماگمایی در بخشهای حاشیه ای کانسار کهنگ (منطبق بر پهنه پروپیلیتیک) را تایید میکند.

کلیدواژه ها:

سیالات درگیر ، ایزوتوپ های پایدار ، مس پورفیری ، کانسار کهنگ ، کمربند آتشفشانی ارومیه- دختر