تحلیل جامعه شناختی رفتارهای پرخطر رانندگی در کلانشهر تهران

امروزه تصادفات ورفتارهای پرخطر رانندگی،یکی از عوامل اصلی مرگ و میر و مصدومیت در جهان به شمار می آید. که البتهاین میزان در کشورهای در حال توسعه (مانند ایران)، به مراتب بیشتر از کشورهای توسعه یافته است. از آن جا که رفتار پرخطررانندگی، رفتاری پیچیده ودارای ابعاد گوناگون است، بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل جامعه شناختی موثر بر رفتاررانندگی در سال 1396 درکلانشهر تهران انجام شده است. برای چارچوب نظری، از نظریه های دورکیم، هیرشی، زیمل،هومنز و آگ برن استفاده شد. روش: این پژوهش با روش کمی و پیمایش مبتنی برپرسشنامه بود. روش تجزیه وتحلیل دادهها:در این پژوهش از طریق نرم افزار SPSS به تجزیه و تحلیل پرداختیم. یافته های پژوهش در حاکی از آن است که عواملاجتماعی (46%)، عوامل محیطی- روانشناختی مربوط به کلانشهر (45/3%)، وعوامل فرهنگی (9%) ازتغییرات مربوط به متغیر وابسته (رفتارهای پرخطر رانندگی) راتبیین می کند و نیز در این تحقیق مشخص شد که عوامل دموگرافیک (سن، جنسو...)، تاثیری بر بروزرفتارهای پرخطررانندگی نداشته است. نتیجه گیری:رفتار رانندگی،رفتاری پیچیده و چند بعدی است واگرچه دراین میان،نقش راننده در کنترل رفتار رانندگی بسیارمهم است اما برای شکل گیری رفتار صحیح رانندگی،علاوه برنقش راننده (عاملیت)، فراهم بودن سایر بسترهای اجتماعی، محیطی،فرهنگی ،ساختاری ومی تواند ازبسیاری از رفتارهای پرخطر رانندگی جلوگیری کند.

کلیدواژه ها:

رفتاررانندگی پرخطر ، فرهنگ عینی و ذهنی ، نابرابری اجتماعی-اقتصادی ، یادگیری اجتماعی ، نگرش