بهینه سازی سیستم تعلیق محور جلو خودرو سواری با نرم افزار آدامز و الگوریتم ژنتیک

هدف از این پژوهش بهینه سازی سیستم تعلیق جلو خودرو سواری با استفاده از بهینه سازیالگوریتم ژنتیک می باشد. خودرو مورد بررسی در این پژوهش، یک سواری کلاس متوسط می باشدکه برای انجام فرآیندهای بهینه سازی از مدل کامل صحه گذاری شده آن درمحیط ADAMS/CAR استفاده گردیده است. در این تحقیق بهینه سازی سینماتیکی والاستوسینماتیکی سیستم تعلیق جلو مورد بررسی قرار گرفته است. متغیرهای طراحی شاملمختصات برخی از نقاط اتصال اجزای سیستم و سختی پوش ها در محل اتصال به بدنه می باشندمعیارهای تابع هدف نیز عبارتند از اختلاف منحنی های تغییرات گام محور و زوایای کمبر تو وکستر با نمودارهای هدف، منحنی های مذکور پس از تغییر مناسب متغیرهای تعلیق جلو و از طریقتجهیزات مجازی Testrig بدست آمده است برای انجام فرآیندهای بهینه سازی موردنظر با استفادهاز کد الگوریتم ژنتیک ایجاد شده در نرم افزار متلب و تعریف محدوده تغییرات متغیرهای طراحیآنالیزهای لازم و متعدد بر روی مدل اجرا گردیده تا همگرایی لازم در مقادیر توابع هدفبهینه سازی ایجاد شود، در پایان رفتار سیستم تعلیق قبل و بعد از بهینه سازی پارامترها، مقایسهشده اند.

کلیدواژه ها:

سیستم تعلیق ، الگوریتم ژنتیک ، پارامترها و معیارهای بهینه سازی ، سینماتیک و الاستوسینماتیک