مکان یابی استقرار مراکز منطقه ای اسکان موقت پس از زلزله شهر یزد با استفاده از GIS و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی( AHP )

بدلیل لرزه خیزی بالای شهرهای ایران و کیفیت پایین سیستم مقابله ای، لزوم برنامه ریزی کاهش خسارات زلزله چشمگیر است. نظر به اینکه اصلی ترین نیاز آسیب دیدگان ناشی از زلزله داشتن یک سرپناه می باشد و نمی توان بعد از وقوع زلزله سریعا مکان های مناسب برای آسیب دیدگان را تهیه کرد، باید قبل از وقوع چنین بحران هایی مکان های مناسب را برای آسیب دیدگان زلزله فراهم کرد. در این پژوهش جهت مکان یابی مراکز اسکان موقت شهر یزد ابتدا 15 معیار به عنوان مهمترین پارامترهای دخیل در امر مکان یابی این مراکز شناسایی و سپس با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی هر یک از این معیارها وزن دهی شد. در نهایت مراکزی که وسعت قابل قبول و مالکیت دولتی داشتند شناسایی و از این بین 14 مرکز به عنوان مهمترین مراکز شناسایی شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که تعداد فضاهای سبز و فضاهای باز وسیع در سطح شهر جهت استفاده به عنوان مراکز اسکان بسیار ناچیز بودند و بسیاری از این فضاها در مجاورت کاربری های خطرساز قرار داشتند. در نیمه جنوبی و غربی محدوده شهری مهمترین عامل محدود کننده کاربری های ناسازگار بودند. همچنین نتایج نشان داد که شبکه راه های اصلی شهر در نواحی مرکزی و شمالی که منطبق بر بافت فرسوده و آسیب پذیر شهر می باشد در زمان بحران کارایی چندانی نخواهد داشت.

کلیدواژه ها:

مکان یابی ، مدیریت بحران ، اسکان موقت ، زلزله ، یزد