بررسی استفاده از 1-متیل سیکلو پروپان، نیتریک اکسید و زمان محلول پاشی بر کیفیت فلفل دلمه ای

حساسیت فلفل دلمه ای به از دست دادن آب در طی حمل ونقل و انبارداری و بازار رسانی، بروز پوسیدگی و نرمی محصول و همچنینافزایش تنفس و اتیلن از مهمترین مشکلات پس از برداشت آن است. درنتیجه در این پژوهش به منظور بررسی روشهایی برای کاهشتلفات و افزایش ماندگاری محصول آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار بر روی فلفل دلمه ای رقم سبزبیانکا انجام گرفت. تیمارها شامل سطوح مختلف تنظیم کننده های اتیلن در سه سطح صفر، یک میکرو مول بر لیتر 1- متیل سیکلوپروپان(MCP1) و پنج میکرو مول بر لیتر نیتروزاکسید و زمان در سه سطح (قبل از برداشت، بعد از برداشت، قبل و بعد از برداشت) در سه تکرار انجام گرفت. شاخص شکل میوه و درصد پوسیدگی اندازه گیری شد. تجزیه واریانس داده ها برای هر دو صفت درصد پوسیدگی وشاخص شکل میوه در رقم سبز بیانکا اثر ساده زمان اندازه گیری، تیمار تنظیم کننده رشد و همچنین اثرات متقابل زمان اندازه گیری وتیمار تنظیم کننده رشد به ترتیب در سطح احتمال یک و پنج درصد معنی دار شدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان دادند که استفاده ازاین تیمارها به تنهایی و به صورت ترکیبی، باعث کاهش تلفات در طی انبارداری، افزایش ماندگاری و حفظ کیفیت شدند.

کلیدواژه ها:

افزایش بازارپسندی ، تنظیم کننده اتیلن ، تیره ی سولاناسه