بررسی اثر کودهای دامی و زیستی تیوباسیلوس بر صفات مورفولوژیکی و عملکرد با هدف تولید محصول سالم در پیاز رقم پریماورا (Allium cepa L. var primavera) در منطقه جیرفت

به منظور بررسی اثر کودهای دامی و زیستی تیوباسیلوس بر صفات مورفولوژیکی و عملکرد پیاز رقم پریماورا، آزمایشی به صوررت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی به مرحله اجرا رسید، که در آن اثر فاکتور کود دامی در 5 سطح شامل ( کود گاوی 10 و 20 تن در هکتار و گوسفندی 10 و 20 تن در هکتار و ترکیب کود گاوی و گوسفندی با نسبت های 10+10 تن در هکتار ) و یک تیمار هم شاهد بود، فاکتور کود زیستی تیوباسیلوس در 3 سطح شامل تیمارهای ( صفر، 3 و 6 کیلوگرم در هکتار ) به صورت افزودن در خاک پای بوته در 2 مرحله در نظر گرفته شد. سایر کودها مانند NPK (به ترتیب 70-60-60 کیلوگرم در هکتار ) و مواد مغذی مورد نیاز گیاه براساس آزمون خاک به صورت حداقل استفاده شدند. نتایج نشان داد که اثر متقابل کاربرد 6 کیلوگرم در هکتار از کود زیستی تیوباسیلوس همراه با ترکیب کود گاوی و گوسفندی (10 تن +10 تن در هکتار)، بیشترین تاثیر را در صفات مورد بررسی داشتند، به طوری که در این تیمار ارتفاع بوته ( 57/36 سانتیمتر)، وزن سوخ (220/37 گرم)، مقدار ماده جامد محلول (13/60 درجه بریکس ) و عملکرد سوخ (59/60 تن در هکتار ) نسبت به سایر تیمارها برتری داشت و حتی نسبت به تیمار تیوباسیلوس 6 کیلوگرم در هکتار همراه با کودهای دامی به تنهایی ( گاوی 20 تن و گوسفندی 20 تن در هکتار ) نیز در سطح بالاتری قرار گرفت و تیمار شاهد کمترین میزان در صفات مورد اندازه گیری را داشت، بنابراین افزودن کود زیستی تیوباسیلوس به میزان 6 کیلوگرم در هکتار همراه با مصرف کود گاوی و گوسفندی (10+10 تن در هکتار ) برای تغذیه پیاز در خاک های منطقه جنوب کرمان توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

پیاز ، کود دامی ، تیوباسیلوس ، عملکرد ، سوخ