توسعه سیستم حمل و نقل سبز در ایران؛ ابعاد، ظرفیت ها و راهکارهای مطلوب (روش تحلیل SWOT)

رشد و توسعه شهرها، افزایش جمعیت و تراکم بیش از حد وسایل نقلیه با توجه به ظرفیت محدود شبکه معابر، مشکلات متعددی از قبیل اتلاف زمان، افزایش مصرف سوخت ، آلودگیهای زیست محیطی و صوتی و غیره را به دنبال داشته است. توسعه حمل و نقل سبز یکی از راهکارهای موثر در کشورهای توسعه یافته مورد توجه قرار گرفته است. توسعه حمل و نقل سبز شامل ایجاد و توسعه زیرساختهای فعالیتهایی از قبییل پیادهروری، دوچرخه سواری تا استفاده از قطارهای سبز و خودروهای الکتریکی را شامل میشود که میتواند مزایای متعدد زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی را در راستای توسعه پایدار به همراه داشته باشد. نتایج تحقیق با استفاده از ماتریس تحلیلSWOT حاکی از آن است که کاهش مصرف سوخت، بهبود کیفیت زندگی و کاهش آلاینده های زیست محیطی از مهمترین نقاط قوت حمل و نقل سبز است که با کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، ایران میتواند تعهد خود را به پیمان بین المللی پاریس مرتفع سازد. با این وجود حمل و نقل سبز ضعفهایی دارد که نمیتوان از آنها چشم پوشی کرد. از مهمترین آنها میتوان به هزینه سرمایهای بالا جهت ایجاد سیستم حمل و نقل سبز و حمایت ناکافی دولت اشاره کرد. در نهایت به راهکارهایی جهت بهبود سیستم حمل و نقل سبز اشاره کردهایم که از جمله مهمترین آنها تنطیم نرخ مالیات بر اساس مصرف سوخت وسایل نقلیه، ارایه حمل و نقل با کیفیت خوب و سازگار با محیط زیست و برنامه ریزی دقیق، موثر و چند بخشی و همکاری نهادها است.

کلیدواژه ها:

حمل ونقل سبز ، ماتریس SWOT ، انتشار آلاینده ، توسعه پایدار ، خودرو الکتریکی ، انرژی تجدیدپذیر