بررسی راهبردهای رویکرد منطقه گرایی در طراحی فضاهای فرهنگی، مطالعه موردی: شهر رشت

فضاهای فرهنگی مکانی مناسب برای وقوع تعاملات اجتماعی و نیز برگزاری نمایشگاه ها و جشنواره های ملی و محلی، به جهت آشنایی هر چه بیشتر مردم با سنت ها، هویت و فرهنگ غنی گذشته خود می باشند. باوجودآنکه که معماری به عنوان یک پدیده اجتماعی از فرهنگ نشات گرفته و بر آن تاثیر می گذارد، فضاهای فرهنگی موجود نتوانسته اند به خوبی پاسخگوی بروز این تعامل دوسویه باشند. از جمله رویکردهایی که موجب جذب بیشتر مردم به فضاهای فرهنگی و ایجاد حس تعلق و تعامل هرچه بیشتر در آنان می گردد، نگرش منطقه گرایی می باشد. رویکرد منطقه گرایی می کوشد ارتباط موثری میان بستر فرهنگی و ویژگی های شاخص معماری یک منطقه خاص برقرار ساخته و درعین حال از فناوری و پیشرفت های به روز برای خلق فضاهایی با هویت و اصالت بهره گیرد. این پژوهش درصدد ارایه راهکارهایی است که بتوان از چنین دیدگاهی برای خلق و توسعه فضاهای فرهنگی انتاج نموده و برای اقلیم گیلان و شهرستان رشت مدنظر قرارداد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، معماری ، منطقه گرایی ، فضاهای فرهنگی