بررسی تاثیر ورمی کمپوست ومایکوریزا بر صفات مورفولوژیک ذرت رقم سینگل کراس 704 درشرق گلستان

به منظور ارزیابی تیمار های مختلف ورمی کمپوست ومایکوریزا و و تاثیر آن بر ذرت، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1931 در مزرعه شخصی (گنبد،استان گلستان) اجرا گردید. فاکتورهای این آزمایش شامل ورمی کمپوست دردو سطح شامل (صفر و 933 کیلوگرم ورمی کمپوست ) در هکتار و فاکتور دوم Glomus تلقیح با Glomus mosseae مایکوریزا در چهار سطح(بدون استفاده از مایکوریزا، تلقیح با ) و ترکیب دو گونه مایکوریزا)بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرورمی کمپوست بر عملکرد دانه در intraradices سطح احتمال یک درصد معنیدار بود، تیمارورمی کمپوست با ( 11421 کیلوگرم در هکتار) بالاترین عملکرد دانه را داشته و تیمار عدم مصرف ورمی کمپوست معادل( 3032 کیلو گرم در هکتار) کمترین عملکرد دانه را دارا بود. تاثیر مایکوریزا نیزبر عملکرد دانه درسطح احتمال یک در صد معنی شد، تیمارتلقیح با مایکوریزا(ترکیب دو گونه)با 11421 کیلو گرم در هکتار بالاترین وتیماربدون تلقیح با 3702 2924 کیلوگرم در هکتار را داشتند. ارتفاع بوته،تعداد بلال ، وزن هزار دانه، تعداد دانه در ردیف، تعداد ردیف در بلال، وزن خشک ساقه و کلروفیل برگ تحت تاثیر ورمی کمپوست و مایکوریزا قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

ذرت ، ورمی کمپوست ، مایکوریزا و عملکرد