مشکلات بین فردی و استرس تحصیلی در دانش آموزان

نوجوانی دوره ایجاد سازگاری های متعدد و جدید برای ورود به دنیای بزرگسالی است و میتواند با مشکلاتی در سازگاری ها همراهباشد. پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه مشکلات بین فردی با استرس تحصیلی دانش آموزان صورت گرفت. روش پژوهش ازنوع همبستگی بود. شرکت کنندگان تعداد 120 نفر بودند که از طریق نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای و سپس تصادفی ساده ازمیان کل دانش آموزان متوسطه اول شهرستان نوشهر در سال تحصیلی 96 - 95 به حجم 2060 نفر انتخاب شدند. ابزارهای اینپژوهش شامل پرسشنامه های مشکلات بین فردی (IIP-32) بارفام، هاردی استارپ، استرس انتظارات تحصیلی (AESI) آنگ وهوان بودند. یافته های به دست آمده از ضریب همبستگی اسپیرمن نشان دادند که مشکلات بین فردی با استرس تحصیلی رابطهآماری معنی داری (R= 0/673) در سطح (P < 0/001) داشتند و با بالا رفتن میزان مشکلات بین فردی، استرس تحصیلیدانش آموزان نیز بالا رفت و همچنین به چرخه مشکلات بین فردی، استرس مجدد دامن خواهد زد.