بررسی تاثیر اعتقادات دینی و تربیت اسلامی در پیشگیری از اعتیاد جوانان

اعتقادات و باورهای دینی و مذهبی پایگاه و تکیه گاه محکم افراد جامعه در مواجهه و مقابله با مشکلات، مصایب و محرومیت های زندگی است. به گونه ای که معتقدند راستین بر مشکلات کمتر آرامش خود را از دست می دهد و با توکل کار را انجام می دهد. این پژوهش از نوع پژوهش توصیفی است و اطلاعات و داده های مورد نیاز آن به شیوه های کتابخانه و اینترنت جمع آوری و تدوین گردیده است. در تحقیق حاضر به دنبال پاسخ به سوالات زیر می باشیم: چگونه ایمان و اعتقاد می تواند عامل بازدارنده مهم و تاثیرگذار در پیشگیری از اعتیاد در قشر جوان جامعه به شمار آید در دیگر سخن آیا ایمان و باور به خداوند سبب می شود تا یک فرد مستقل هرگز به طرف اعتیاد کشانده نشود یا آنکه ایمان یک عامل صرفا بازدارنده و کمکی است از طرف دیگر چگونه تربیت اسلامی می تواند منجر به پیشگیری از اعتیاد در جوانان شود اهم نتایج حاصل از پژوهش حاضر بدین شرح می باشد: در نظام ولایی، انسان خود را از خدا و بازگشت خویش را نیز به سوی او می بیند و در این محور بایستی باور درونی ایجاد گردد و برای رسیدن به این باور درونی، باید فرزندان از ابتدا در محیط خانواده تحت تربیت دینی و ولایی قرار گیرند و ارزش های دینی به شیوه عملی توسط والدین به فرزندان آموزش داده شود. در این راستا ابتدا لازم است در خانواده ها قرآن و الگوهایی چون پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت ایشان، ملاک تربیت دینی فرزندان قرار بگیرد. همچنین تربیت معنوی و الهی، محور مهمی است که می تواند پشتوانه عظیم و همه جانبه برای مقابله با انواع رفتارهای پرخطر از جمله اعتیاد در نسل جوان باشد و این امر میسر نخواهد شد مگر با بهره گیری از آموزه های دینی و سیره ایمه معصومین (ع) در راستای هماهنگ سازی تربیتی بین خانواده و مربیان آموزش و پرورش که حاصل برنامه ریزی صحیح و حساب شده می باشد و همه اینها میسر نخواهد شد مگر اینکه تمامی دست اندرکاران امر تعلیم و تربیت اعم از اولیا و مربیان و تمامی دست اندرکاران نظام جمهوری اسلامی ایران. با همکاری و بهره گیری از آموزه های دین مبین اسلام و اطاعت از ولی امر مسلمین، با تربیت فرزندان کشور اسلامی، زمینه تقویت نظام جمهوری اسلامی و مبارزه با اعتیاد جوانان را فراهم سازیم.

کلیدواژه ها:

اعتقادات دینی ، تربیت اسلامی ، پیشگیری ، اعتیاد