ارزیابی روش های یک بعدی جداسازی بخش های محلی و دورآی طیف موج دوقله ای در سواحل مکران

خلاصه گاهی اوقات طیف امواج دریاترکیبی از امواج دورآ و محلی می باشد. حضور همزمان این دو نوع موج می تواند در طراحی سازه های دریایی، عملکرد قایق های کوچک و عبور کشتی ها از دهانه ورودی بنادر تاثیرگذار باشد. شناسایی و جداسازی مولفه های محلی و دورآی امواج می تواند به داشتن درکی روشن تر از شرایط دریا کمک کند و هم از نظر علمی و هم از نظر کاربرد مهندسی مهم است. جداسازی یک بعدی بخش های محلی و دورآ که مبتنی بر تعیین فرکانس جداسازی می باشد، یکی از کاربردی ترین روش های جداسازی است. در این مقاله برای طیف های استخراج شده از هفت ایستگاه در سواحل مکران، دو روش جداسازی یک بعدی ارایه شده توسط Wang و Hwang (2001) و Hwang (2012) ارزیابی شده و با فرکانس جداسازی مشاهده شده (observed) مقایسه گردیده است. روش Hwang (2012) در حالت های مختلف دریایی، همخوانی بسیارخوبی با فرکانس های جداسازی مشاهده شده دارد

کلیدواژه ها:

طیف موج دوقله ای ، فرکانس جداسازی ، امواج محلی ، امواج دورآ