معنویت و رشد پس از سانحه در زنان مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: سرطان پستان، شایع ترین سرطان در زنان ایرانی است. تشخیص سرطان پستان، عامل استرس زای مهمی می باشد، به طوری که این بیماران سطوح بالینی آشفتگی شامل اختلال استرس پس از سانحه، افسردگی و اضطراب را گزارش می کنند. رشد پس از آسیب، تجربه تغییر فردی مثبت ناشی از رویارویی با بحران یا رویداد آسیب زا است. یکی از مداخلاتی که ممکن است بر علایم بیماری و کنار آمدن با بیماری در این بیماران تاثیر مثبت داشته باشد، مداخله بر پایه معنویت می باشد. معنویت می تواند منبع حمایتی مهمی برای این بیماران باشد. این مقاله قصد دارد نقش معنویت را بر رشد پس از سانحه در زنان مبتلا به سرطان پستان مورد توجه قرار دهد.مواد و روش ها: در این مقاله، مرور جامع متون با استفاده از شبکه جهان گسترانجام شد. کلید واژه های مورد استفاده، سرطان پستان، معنویت، زنان مبتلا به سرطان و رشد پس از سانحه بودند که در مجلات معتبر موجود در پایگاه داده های ایرانی و بین المللی از جمله PubMed ،Science Direct,Magiran, IranDoc,Sid،IranMedex مورد جستجو قرار گرفت. یافته ها: مرور متون نشان داد که بین معنویت و رشد پس از سانحه در زنان مبتلا به سرطان پستان، رابطه مثبت معناداری وجود دارد. معنویت در افراد مبتلا به سرطان در حکم یک پیامد مثبت در جهت سازگاری با بیماری و دادن معنای جدید به زندگی و کاهش پریشانی کمک می کند و با پاسخ های انطباقی تر کنار آمدن، تاب آوری بالاتر در مقابل استرس، جهت گیری خوش بینانه به زندگی در ارتباط می باشد. نتیجه گیری: معنویت بهزیستی را در بیماران مبتلا به سرطان ارتقا می دهد و نقش حیاتی را در فرآیند رشد پس از آسیب ایفا می کند و باعث یافتن معنای جدید در زندگی می شود. آگاهی از نیازهای معنوی و تشویق برای استفاده از مداخلات معنوی توسط پرستاران به منظور اجرای مراقبت پرستاری کل نگر در حین درمان ضرورت دارد. بنابراین با برنامه های درمانی و مراقبتی مبتنی بر معنویت می توان در جهت رشد پس از آسیب در بیماران مبتلا به سرطان پستان گامی موثر برداشت.

کلیدواژه ها:

سرطان پستان ، معنویت ، زنان مبتلا به سرطان و رشد پس از سانحه