نقش فاکتورهای آب و هوایی در عارضه پژمردگی و خشکیدگی خوشه خرما

عارضه پژمردگی و خشکیدگی خوشه خرما یکی از مهمترین مشکلاتی است که تولیدکنندگان خرما با آن مواجه بوده و خسارت زیاد و غیر قابل جبرانی به این محصول وارد میکند. هرچند تاکنون پژوهش های متعددی در زمینه شناخت علل ایجاد عارضه و راهکارهای کاهش خسارت آن انجام شده اما تاکنون علت (علل) اصلی ایجاد عارضه شناسایی نشده است و راهکاری که بتواند از خسارت عارضه به طور صد در صد جلوگیری نماید ارایه نشده است. برخی از پژوهشگران افزایش دما و کاهش رطوبت نسبی را عامل ایجاد عارضه دانسته و برخی دیگر نقش تنش های زنده و بویژه قارچ ها را منتفی نمیدانند. پژوهش حاضر به منظوربررسی نقش عوامل آب و هوایی بر عارضه در خلال سال های 1391-93 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در استان بوشهر انجام شد. برای این منظور 10 باغ خرمای رقم کبکاب با سابقه آلودگی به عارضه در منطقه دالکی انتخاب شد. در هر باغ تعداد 20 اصله نخل با حداکثر تلاش در یکنواختی و در هر هر درخت تعداد 100 عدد میوه به صورت تصادفی گزینش شد. تعداد میوه های سالم و پژمرده شمارش و درصد پژمردگی و خشکیدگی محاسبه شد. داده های هواشناسی به صورت روزانه گردید. نتایج نشان داد که افزایش دما و کاهش رطوبت نسبی روی شدت عارضه تاثیر داشته است. به عنوان یک نتیجه افزایش دما و کاهش رطوبت نسبی منجر به افزایش تبخیر از سطح میوه شده و پژمردگی میوه اتفاق میافتد و درصورت ادامه شرایط نامساعد میوه ها خشک می شوند

کلیدواژه ها:

خرما ، پژمردگی ، کبکاب ، آب و هوا و بوشهر