بررسی علل تنزل عملکرد شبکه حمل و نقل شهری پس از وقوع زلزله و راهکارهای مقابله با آن

آگاهی ستادهاو نهادهای مجری عملیات امداد و نجات از دو مشخصه مکانی و زمانی هر سانحه به عنوان یکی از پیش نیازهای اصلی در عملیات امداد و نجات محسوب می گردد. عامل فوق الذکر، گرچه به عنوان یکی از مهمترین پارامترهای کارآیی عملیات امداد و نجات محسوب می گردد، اما اگر شبکه های دسترسی نتوانند قابلیت عملکرد خود را پس از سانحه حفظ نمایند عملیات امداد و نجات به جهت عدم کارآیی مناسب مسیرها و معابر با وقفه زمانی روبروخواهد شد. این در حالی است که دسترسی به مکانهای آسیب دیده در نخستین لحظات پس از وقوع سانحه نقش مهمی در کاهش آمار قربانیان حادثه و مهار اثرات احتمالی سانحه (آتش سوزی، انفجارها و …) خواهد داشت. لذا بررسی عملکرد مسیرها در شرایط اضطرار نقش بسیار مهمی در بهبود کمی زمان عملیات امداد و نجات خواهد داشت. این مطالعه به بررسی عمده مخاطراتی می پردازد که عملکرد شبکه های دسترسی را پس از وقوع زلزله تهدید می نمایند، بدین منظور در ادامه راهکارهایی جهت افزایش کارآمدی شبکه معابر در مناطق شهری و خصوصا مناطق با بافتهای فرسوده ، پس از وقوع یک سانحه ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

آسیب فیزیکی ، عناصر راه ، عملکرد مطلوب ، کارآیی ، مدیریت شبکه دسترسی.