بررسی روش های کششی ایستا و پویا بر آمادگی حرکتی زنان ورزشکار

زمینه: گرم کردن یکی از مهمترین اجزای تمرینات ورزشی است که با افزایش دما و سوخت وساز انرژی عضله، افزایش خاصیت ارتجاعی بافت، برون ده قلبی، جریان خون محیطی، بهبود عملکرد دستگاه عصبی و فراخوانی عصبی عضلانی واحدهای حرکتی، بر بهبود عملکرد ورزشی اثرگذار است.هدف: هدف از این پژوهش بررسی تاثیر روش های کششی ایستا و پویا بر توان انفجاری و سرعت زنان والیبالیست 18 تا 30 سال شهرستان جهرم بود. آزمودنی های این تحقیق 30 نفر از زنان والیبالیست شهرستان جهرم با میانگین سنی 3/81±16/23، قد 4/59±167/53، وزن 7/93±61/90 و شاخص توده بدنی 2/65±22/36 بودند که به صورت داوطبانه در این پژوهش شرکت کردند.مواد و روش ها: این پژوهش از نوع نیمه تجربی و از لحاظ هدف کاربردی بود. آزمودنی ها آزمون توان انفجاری (پرش سارجنت) و سرعت (دو 45 متر) را در سه سطح بدون کشش، کشش ایستا و کشش پویا به فاصله یک روز انجام دادند. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات درون گروهی از آزمون تحلیل واریانس مکرر و آزمون تقیبی بون فرونی استفاده شد. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که مقایسه بین میانگین توان انفجاری بدون کشش و کشش ایستا (0/0001> p)، بدون کشش و کشش پویا (0/0001> p)، کشش ایستا و کشش پویا (0/0001> p)، معنا دار بود. همچنین مقایسه بین میانگین سرعت بدون کشش و کشش ایستا (0/0001> p)، بدون کشش و کشش پویا (0/0001> p)، کشش ایستا و کشش پویا (0/0001> p)، نیز معنادار بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق تمرینات کششی ایستا با تاثیر بر حساسیت رفلکسی و فعال سازی گیرنده های عمقی باعث بازدارندگی عصبی و در نتیجه کاهش تعداد واحد های حرکتی و کاهش تولید نیرو نسبت به کشش پویا می شود . از سوی دیگر تمرینات کششی پویا با افزایش هماهنگی درون عضلانی، بهبود حس عمقی عضلات و افزایش هماهنگی بین عضلات موافق و مخالف می تواند موجب افزایش توان انفجاری و سرعت شوند.

کلیدواژه ها:

کشش ایستا ، کشش پویا ، توان انفجاری ، سرعت ، زنان ورزشکار