نگرشی تطبیقی به نهاد ضمان معاوضی عقد بیع در حقوق ایران و آلمان

با عمل تسلیم، مبیع تحت کنترل و در اختیار خریدار قرار میگیرد و مشارالیه قادر میگردد تا حقوق مالکانه خود را بر آن اعمال کند. این ماهیت مشترک در هر دو مورد نظام حقوقی مورد بررسی این مقاله(حقوق ایران،حقوق آلمان)وجود دارد. از طرف دیگر انتقال مالکیت مبیع به خریدار که هدف اصلی عقد بیع در همه نظامهای حقوقی است، زمانی قابل تحقق است که مبیع در وضعیتی قرار گرفته باشد که اعمال حقوق مالکانه بر آن توسط خریدار ممکن باشد. نظامهای مختلف حقوقی در خصوص زمان انتقال مالکیت در عقد بیع، نظر واحدی ندارند و با توجه به نوع مورد معامله زمان انتقال متفاوت میباشد. در مورد عین معین، کلی در معین و کلی فی الذمه، نظام حقوقی اسلام زمان انتقال مالکیت را زمان انعقاد قرارداد میداند. قانون مدنی ایران نیز با اقتباس این اندیشه از فقه امامیه همین دیدگاه را انتخاب کرده است. تحقیق حاضر سعی در تبیین و بررسی جایگاه ضمان معاوضی در نظام حقوقی ایران با نگرشی در حقوق کشور آلمان دارد.

کلیدواژه ها:

ضمان معاوضی ، حقوق ایران ، فقه امامیه ، حقوق آلمان