بررسی شاخص های روانسنجی مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف در دانش آموزان دبیرستانی مدارس تیزهوشان: پایایی، روایی و ساختار عاملی

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی شاخص های روانسنجی نسخه فارسی مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (1989) در دانش آموزان دبیرستانی مدارس تیزهوشان بوده است. روش تحقیق از نوع همبستگی بود. یک گروه نمونه به حجم 322 دانش آموز (162 دختر و 160 پسر) به شیوه نمونه گیری خوشه ای در دبیرستان های مدارس تیزهوش شهر شیراز انتخاب شدند که مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (1989) را تکمیل کردند. پس از تکمیل مقیاس توسط گروه نمونه، محتوای مقیاس به شیوه تحلیل عاملی و همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به منظور بررسی پایایی آزمون از دو روش بازآزمایی و همسانی درونی استفاده شد. نتایج همسانی درونی برای 3 مولفه هدفمندی، رشد شخصی و تسلط بر محیط با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب ضرایب 0/92، 0/91 و 0/89 بدست آمد. همچنین پایایی این مقیاس با شیوه دوباره سنجی بر روی یک گروه 30 نفری با فاصله زمانی 15 روز محاسبه شد که نتایج دامنه همبستگی بین 0/81 تا 0/89 را برای مولفه های بهزیستی بدست داد که این نتایج حاکی از پایایی مقیاس مذکور است. نتایج تحلیل عاملی مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف که در ایران بر روی دانش آموزان دبیرستان های مدارس تیزهوش شهر شیراز انجام شد، نشان داد که با حذف 30 آیتم، 6 مولفه به 3 مولفه تقلیل یافت. در مجموع نتایج تحلیل عاملی نشان داد که 36/39 درصد واریانس مقیاس توسط این سه عامل تبیین شده است. با توجه به بار عاملی گویه ها مقیاس مذکور از روایی مناسبی برخوردار است. به طور کلی می توان بیان کرد که مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف دارای پایایی و روایی مناسبی است.

کلیدواژه ها:

بهزیستی روانشناختی ، پایایی ، روایی ، ساختار عاملی ، تیزهوش