بهبود خواص مکانیکی روسازی های بتنی خودتراکم با پوزولان

در دو دهه اخیر، بتنی تحت عنوان بتن خودتحکیم و بدون نیاز به هر نوع ویبره با نام مخفف (SCC) در چند کشور مهم دنیا از جمله ژاپن، سوید، نروژ و فرانسه توسعه پیدا کرده است که یکی از پیشرفتهای مهم در صنعت بتن در دو دهه اخیر میباشد. از خصوصیات جالب آن این است که تحت اثر وزن خود، خود را تحکیم نموده و همزمان یکنواختی خود را نیز حفظ میکند. موارد مصرف عمده این نوع بتن در محلهایی که امکان استفاده از ویبراتور وجود ندارد و مقاطع پرآرماتور و باریک و همچنین در روسازی های بتنی می باشد. چنانچه روسازی های بتنی با مصالح با دوام و پایدار طراحی و ساخته شوند، می توانند زمان زیادی را بدون هیچ تعمیری و یا با تعمیر اندک سپری کنند. روسازی بتنی بارهای دینامیکی را تحمل می کند و در معرض اثرات مخرب زیست محیطی رفتاری مقاوم از خود نشان می دهد. دراین مطالعه به بررسی خصوصیات بتن خود تراکم حاوی زیولیت والیاف در درصدهای مختلف پرداخته شد بدین منظور دریک برنامه آزمایشگاهی به بررسی اثر توام زیولیت و الیاف های مختلف (فلزی و پلیپروپیلن) بر خواص مکانیکی (مقاومت فشاری، کششی، خمشی و مدول الاستیسیته) و ریولوژی L-BOX)، جریان اسلامپ، قیف(V و جذب آب بتن خودتراکم پرداخته شد. و همچنین آزمایش سرعت پالس فراصوتی به عنوان یکی از روشهای غیرمخرب برای تخمین مقاومت فشاری نمونهها استفاده شده است. به منظور بررسی خواص یادشده 35 طرح اختلاط پیش بینی شد. درمخلوط های یادشده الیاف پلی پروپیلن بامقادیر0/1، 0/15 و 0/2 درصد حجمی والیاف فلزی بامقادیر0/2، 0/3 و 0/4 درصد حجمی مورداستفاده قرارگرفت.همچنین به منظور بهبودی خصوصیات مکانیکی و دوام بتن خود تراکم؛ زیولیت با مقادیر5، 10، 15و 20درصدوزنی جایگزین سیمان شد. بررسی نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که حضور توام درصد بهینه الیاف وزیولیت موجب بهبود خصوصیات مکانیکی بتن خود تراکم میگردد.[1,2]

کلیدواژه ها:

بتن خودتراکم ، الیاف ، زیولیت ، خصوصیات مکانیکی