مطالعه آزمایشگاهی روش های ساخت و خصوصیات بتن خودتراکم سبک مقاومت بالا HSLWSCC

امروزه با توجه به حجم ساخت و ساز در کشور و به دنبال زیان های جانی و مالی گسترده در اثر حوادث طبیعی همچون زلزله، استفاده از مصالح و روش های نوین جهت افزایش کیفیت، عمر مفید و دوام سازه ها و کاهش هزینه های ساخت ضرورتی انکار ناپذیر است. با توجه به چشمگیرتر شدن استفاده از بتن در صنعت ساخت و ساز بدلیل مزیت هایی چون مقاومت در برابر حریق و خوردگی، در دسترس بودن مصالح، تنوع در نوع، شکل پذیری و ...، چنانچه بتوان با توانمند سازی بتن وزن مخصوص را کاهش و مقاومت فشاری را افزایش داد گام مهمی در راه رفع یکی از اصلی ترین مشکلات طراحی و اجرای ساختمان های بتنی یعنی وزن قابل توجه بار مرده و متعاقب آن بار زلزله وارده به ساختمان برداشته شده است. اصلی ترین چالش در این بین انتخاب روش سبک سازی و میزان آن جهت دستیابی به مقاومت های فشاری بالا به روشی اقتصادی و بهینه می باشد. از سوی دیگر در صورت دستیابی به خواص خودتراکمی می توان مشکل اساسی سازه های بتنی که همانا کیفیت پایین اجرای بتن می باشد را مرتفع و گام مهم دیگری در راستای نیل به سوی اهداف توسعهپایدار برداشت. با این نگرش پروژه ی جامع تحقیقاتی ای تحت عنوان مطالعه آزمایشگاهی رفتار و خصوصیات بتن های توانمند در شرکت تولید فرآورده های بتنی پریفاب تصویب و طی سال های 1391-1394 تحت نظارت اساتید برجسته از دانشگاه های معتبر کشور (دانشگاه شهید باهنر کرمان و دانشگاه صنعتی مالک اشتر) اجرا گردید. در مقاله حاضر ضمن ارایه توضیحات کاربردی در خصوص مبانی نظری و تعریف بتن خودتراکم سبک پرمقامت بخشی از دستاوردهای پروژه در زمینه دستیابی به طرح مخلوط بتن خودتراکم سبک مقاومتبالا تشریح و نتایج بررسی رفتار 8 نمونه طرح مخلوط بتن تولید شده به روش صنعتی در فاز خمیری و سخت شده ارایه و تحلیل گردیده است.

کلیدواژه ها:

ریولوژی ، بتن خودتراکم سبک مقاومت بالا ، رفتار فاز خمیری ، پارامترهای دوام