کارآزمایی بالینی تصادفی داروی TINAGRAST) محصول شرکت آریاتیناژن) در مقایسه با داروی مرجع Neupogen برای پیشگیری از تب و نوتروپنی ناشی ازشیمی درمانی در بیماران مبتلا به سرطان پستان بیمارستان پنجم آذر گرگان

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,088

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICBCMED09_024

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397

چکیده مقاله:

ز ابتدای دهه 1940 میلادی، شیمی درمانی به عنوان یکی از راهبرد های درمانی در سرطان هامورد استفاده قرار گرفت ولی متاسفانه در کنار اثرات مفید حاصل از شیمی درمانی سلولهای طبیعی و زنده بافت هاو ارگانهای مختلف بدن، به خصوص سلولهایی که از نظر تقسیم سلولی سریع هستند به درجات مختلفی تحت این آسیب قرار می کیرند. از دیدگاه تیوریک همه رژیم های شیمی درمانی می توانند سرکوب سیستم ایمنی و مغز استخوان را موجب گردند. این سرکوب می تواند کاهش سلولهای قرمز و پلاکت را موجب شود. داروی GCSF با نام ژنریک فیلگراستیم به عنوان یک درمان موثر و مهم در پیشگیری از کاهش نوتروفیل های خون شناخته می شود. لذا این پژوهش به عنوان یک کاز آزمایی بالینی و با هدف بررسی تاثیر کارآیی فیلگراستیم ساخت شرکت آریاتیناژن با نام تجاری تیناگر است دردرمان نوتروپنی حاصل از شیمش درمانی و مقایسه آن با نمونه خارجی ط راحی شده است. این پژوهش به صورت کارآزمایی بالینی موازی مطرح شده است. بیمارانی که سرطان پستان داشتند به صورت تصادفی در دو گروه ساماندهی می شوند. در ابتدای مقطع زمانی مطالعه و پس از تخصیص تصادفی دو نوع مداخله درمانی به دو گروه تحت مطالعه، در گروه نیوپوژن، شش نفر و در گروه تیناگر بیست نفر وارد این کارآزمایی شدند. هر بیمار 5 میکروگرم نیوپوژن یا تیناگر است. به ازای هر کیلوگرم وزن بدن روزانه 24ساعت پس از آغاز هر سیکل شیمی درمانی ،که سه هفته می باشد، دریافت نمود. توزیع متغیر سن و وزن در 26 بیمار مبتلا به سرطان پستان به ترتیب 2.45 -+ 10 و 8.66-+ 8.9 بود. تقریبا تمامی علایم و وقوع اختلالات مرتبط با عوارض داروها، در دو گروه درمان با یکدیگر اختلاف معنی دار نداشت، تنها در مورد درد استخوانی و در دوره های دوم و چهارم درمان، گروه درمان شده با نیوپوژن فراوانی بالاتری از لحاظ وجود درد استخوانی داشتند و این اختلاف برای دو دوره درمانی یاد شده از نظر آماری معنی دار بود. بررسی توزیع اندکسهای هماتولوژیک مختیف در دو گروه درمانی و در دوره های چهارگانه درمان نشان داد که میانگین اندکسهای مختلف در گروه های درمانی از نظر آماری معنی دار نمی باشد. نتیجه گیری: در این مطالعه نشان داذه شد تیناگراست نه تنها اثربخشی کاملا برابری در افرایش نوتروفیل با نپوژن دارد. بلکه تیناگراست درد استخوان کمتری نسبت به نپوژن نشان داد.با در نظر گرفتن جمیع جهات جهت پیشگیری از نتروفیل استفاده از تیناگراست قویا توصیه می گردد.

نویسندگان

سیدرضا خاندوزی

دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گلستان

عطاالله جهانگیری راد

دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گلستان

حسین امینی

دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گلستان

مجید شهبازی

دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گلستان