تحلیل مدل های بقای کاکس برای زنان مبتلا به سرطان سینه براساس روش های مختلف درمانی

مقدمه و اهداف : در بسیاری از تحقیقات پزشکی، با هدف بررسی توزیع بقای بیماران سرطانی بر اساس گروه بندیهای جمعیتی و کلینیکی از رگرسیون کاکس استفاده می شود . هدف از مطالعه حاضر تحلیل مدلهای بقای کاکسبرای زنان مبتلا به سرطان سینه براساس روش های مختلف درمانی برای بیماران مبتلا به سرطان سینه از مرکزگزارشات ثبت سرطان ایالت بریتیش کلمبیا (BCCR) می باشد.روش کار :اطلاعات این مطالعه متعلق به یک مطالعه از 15830 بیمار مبتلا به سرطان سینه است. تمامی زنان مبتلابه سرطان پستان در کشور کانادا که در سال های 1990 تا 2010 سرطان در آن ها تشخیص داده شده و مورد پیگیریقرار گرفته اند را شامل می شود. برای تحلیل اثر درمان، داده ها را در هشت زیر گروه جداگانه که شامل چهار مرحلهبیماری و دو گروه سنی 50 سال و کمتر و بالای 50 سال تقیسم کردیم. سپس مدل کاکس در هشت زیر گروه برازشداده شد.نتایج: یافته ها نشان می دهد در مرحله 1 بیماری و گروه سنی 50 سال و کمتر، بیشترین نسبت خطر مربوط بهپرتودرمانی (HR=CI: 1.5-4.7)؛ 2.7: و درگروه سنی بالای 50 سال، مربوط به اثر متقابل شیمی درمانی و گیرنده هورمون مثبت (HR=3.4; CI: 1.7-6.6) است. در مرحله 2 بیماری و هر دو گروه سنی، بیشترین نسبت خطر مربوط به پرتودرمانی به ترتیب برابر با (=HR=2.1 HR)؛ (; CI: 1.2-4.2)2.3 ; CI: 1.8-2.5 می باشد. در مرحله 3 بیماری و گروه سنی 50 سال و کمتر، هیچ یک از متغیرها معنادار نشدند. در مرحله 3 بیماری و گروه سنی بالای 50 سال، بیشترین نسبت خطر مربوط به عمل جراحی (HR=0 CI: 0.37-0.72)؛ 52 می باشد. در مرحله 4 بیماری و گروه سنی 50 سال و کمتر هیچ یک از متغیرها معنادار نشدند و در گروه سنی بالای 50 سال، بیشترین نسبت خطر مربوط به عمل جراحی (HR=0 (CI:0.5-0.81؛63 می باشد. نتیجه گیری : در مجموع یافته های مطالعه حاضر نشان می دهد در مراحل 1 و 2 بیماری، پرتودرمانی، هورمون درمانی، شیمی درمانی هچنین افراد شیمی درمانی شده با گیرنده هورمون مثبت و منفی با کاهش بقا مرتبط اند. اما در در مراحل 3 و 4 بیماری، عمل جراحی و گیرنده هورمون با افزایش بقای بیماران مرتبط هستند.

کلیدواژه ها:

مدل کاکس ، مدل کاکس طبقه بندی شده ، سرطان سینه ، نوع درمان