تاثیر بافت تاریخی بر هویت بخشی و حس تعلق نمونه موردی : شهرستان بهشهر

فضاها و محل های زندگی شهری، به رغم هدف های مشترک، مانند هر مصنوع دیگر بشری تاثیرات متفاوتی بر روی روان و احساس آدمی به عنوان طبیعی ترین و خطری ترین معیار سنجش انسانی به جای میگذارند. علی رغم تعلق عمیق افراد به مکان های آشنا و مانوس برای آنها این واقعیت پذیرفتنی است که بنا به دلایل روانشناختی و طبیعی انسان دوستدار هر محیط اجتماعی دست ساخته بشر است که برای او بیان از جلوه های هنری و یا فرهنگی دارد. احساس تعلق خاطر به مکان در بافت های قدیم همواره مهم ترین عامل برای دوام وپایداری آنچه به لحاظ کالبدی و فعالیتی و چه از نظر معنایی و خاطره ای بوده است و مردم آن مکان را به عنوان قرار گاهی برای بازگشت بدان ارزشمند می دانند. در حقیقت احساس تعلق به مکان، شاخصی است که از طریق آن میتوان میزان متمایز بودن آن مکان را برای مردم، نسبت به دیگر مکان ها سنجید. در این مقاله سعی شده که تاثیر مکان تاریخی بر هویت و حس تعلق به ویژه شهرستان بهشهر را بسنجیم.

کلیدواژه ها:

حس تعلق ، بافت تاریخی ، هویت شهری ، شهرستان بهشهر